Teenspreiders: het "wonder" dat noch podotherapeuten noch fysiotherapeuten aanbevelen.

"Het onderwerp teenspreiders is elke keer weer actueel. Ik draag ze altijd tijdens het trainen en in huis. Ze geven me meer stabiliteit en helpen mijn voet en tenen hun natuurlijke vorm terug te krijgen. Ze voorkomen knobbels, klauwtenen en ingegroeide teennagels..." Dit bericht is van Cristina Pedroche , maar het is slechts een van de vele berichten op sociale media over teenspreiders.

Een van de websites die dit apparaat verkoopt, noemt de volgende voordelen : "Ze bevorderen de natuurlijke spreiding van de tenen, wat kan bijdragen aan een gevoel van grotere mobiliteit en stabiliteit tijdens fysieke activiteit en in het dagelijks leven. Ze kunnen ook helpen het gevoel van ondersteuning te verbeteren en de intrinsieke spieren van de voet te versterken, waardoor het welzijn in uw zelfzorgroutines wordt geoptimaliseerd ."

Er zijn echter professionals die het niet eens zijn met deze voordelen. Dat is bijvoorbeeld het geval bij Pedro Rubio Montoro , woordvoerder van de Algemene Raad van Fysiotherapeutische Colleges, die de anatomie van de tenen goed kent omdat hij in 1998 aan de universiteit begon met het doceren van voetfysiotherapie en hij geeft consulten in zijn eigen kliniek . Er wordt veel gesproken over het buitensporige werk en de wonderen van spreiders, maar ze zijn niet erg nuttig. Ze zijn er alleen om tijdelijk wat verlichting te bieden als je de hele dag al last hebt van kramp in je voet.

"Iemand die al professioneel georiënteerd is en een specifieke oefening doet waarbij hij zijn vingers moet spreiden en dit niet kan leren , kan een specifiek en tijdelijk actiepunt hebben, maar zeer beperkt", vervolgt hij.

Op de vraag of dit een trend is , denkt de expert van wel. Hij voegt toe dat de populariteit ervan "exponentieel" is toegenomen sinds de opkomst van minimalistische schoenen . "Ik zou aanraden om minimalistische schoenen te promoten bij de hele bevolking, bijvoorbeeld eentje die een bepaalde vorm bij de neus heeft, maar geen teenspreiders. De macht van mode is zo absoluut dat we ons belachelijk moeten gedragen uit angst om zo over te komen, en deze gewoonte heeft gevolgen voor onze gezondheid ", zegt hij.

Ook wordt er onderscheid gemaakt tussen de spreiders voor de eerste en tweede teen en die voor de vijf vingers. "Er is heel weinig wetenschappelijk bewijs en de onderzoeken die er zijn, analyseren alleen de wijsvinger", legt hij uit. "De informatie die via sociale media naar buiten komt, komt van mensen met slechts een beperkte kennis over het onderwerp. Dat zorgt voor meer verwarring dan een gebrek aan informatie", vervolgt hij.

Wat betreft het moment waarop ze verschenen, geeft hij toe dat ze al eeuwenlang bestaan: "Er zijn culturen die ze in metaal of hout hebben gebruikt. Denk maar aan grootmoeders, die sponzen tussen hun tenen plaatsten omdat ze al misvormingen hadden door schoeisel, en dat verlichtte de schuurplekken. Wat wij verstaan ​​onder de teenspreiders die momenteel in de mode zijn, zou ik zeggen dat ze zich vanaf de jaren 2000 begonnen te verspreiden, toen er verschillende merken op de markt kwamen . Dit impliceert dat juist de mensen die het promoten ook een commercieel belang hebben , laten we onszelf niet voor de gek houden. Het probleem is dat het de volksgezondheid niet mag ondermijnen."

Hij is ervan overtuigd dat het grootste risico van het apparaat misinformatie is . "We volgen een trend waarbij we allemaal dingen aan ons lichaam moeten toevoegen, en pathologiseren is nooit goed . Om nog maar te zwijgen van de paradox van het systeem zelf: we willen de vingers vrijheid geven door iets te gebruiken dat hun beweging belemmert. Vingers vertonen heel verschillend gedrag; de druk is niet homogeen; het hangt af van de oefening die je doet of de loopcyclus," merkt hij op.

"Generieke teenspreiders hebben naar mijn mening weinig tot geen therapeutisch effect."

Dit is niet het enige punt waar hij over klaagt: "Er wordt gezegd dat het een vasculair voordeel heeft wanneer een groot deel van de veneuze terugstroom van de voet gebaseerd is op het bewegingsvermogen van de tenen. Het creëert eerder een tourniqueteffect omdat er geen grote maatvoering is; het kan zich niet aanpassen aan kleine, lange of dikke tenen. Het spreiden van de tenen betekent niet dat het correct gebeurt ."

Víctor Alfaro Santafé , podotherapeut en hoogleraar biomechanica en podotherapie, vertelt aan El Confidencial dat podotherapeuten gepersonaliseerde teenspreiders aanbieden als onderdeel van hun behandelingen: " Ze moeten op maat worden gemaakt en zijn meestal niet bedoeld om alle tenen te scheiden, maar om in te werken op bepaalde interdigitale ruimtes bij bepaalde aandoeningen zoals knobbels ( om wrijving tussen de eerste en tweede teen te voorkomen ) of interdigitale heloma's . Dit type siliconenorthese moet door een professional worden gemaakt."

"Generieke teenspreiders hebben naar mijn mening weinig tot geen therapeutisch effect . Sterker nog, de meeste worden verkocht zonder enige vorm van medisch toezicht. Het is een product dat de meeste podotherapeuten, of andere professionals die gespecialiseerd zijn in het menselijk looppatroon, routinematig aan onze patiënten aanbevelen," zegt hij. "Ze worden al lang in de schoonheidswereld gebruikt om de tenen te scheiden voor het lakken van nagels, een gebruik waarvoor ze logischerwijs logisch zijn. Het probleem is dat men denkt dat dit generieke middel voetproblemen zal verbeteren", legt ze uit.

Hij benadrukt dan ook dat ‘ze geen enkel gunstig effect hebben op de voet’. Het is een goed idee om schoenen te dragen die goed passen en af ​​en toe je voeten vrij te laten om bepaalde activiteiten op blote voeten in een beschermde omgeving uit te voeren. Dit kan de intrinsieke spieren van de voet en de beweeglijkheid van de tenen verbeteren.

Wat betreft de verbetering van de zogenaamde hallux valgus , zegt hij dat deze gecorrigeerd moeten worden door het uitvoeren van specifieke oefeningen en, in bepaalde gevallen, het gebruik van een op maat gemaakte inlegzool die " de verdeling van de belasting op de voet verbetert om te voorkomen dat de klachten verergeren." Tot slot geeft ze nog een advies: "Als iemand een teenspreider gebruikt en merkt dat een van de tenen wit wordt of gevoelloos wordt, moet hij of zij deze onmiddellijk verwijderen."